مصاحبه با تنهاترین انسان جهان - آکا

در تاریخ بشریت هفت نفر هستند که در برهه ای از زمان و به معنای واقعی کلمه کاملاً جدا از ما و بقیه انسان ها بوده اند.  آنها هفت فضانورد ماژول فرماندهی آپولو هستند که طی مدت اقامت کوتاه همقطارانش روی سطح ماه، مدتی را به تنهایی و در مدار اطراف ماه سپری کرده اند.

در پروژه آپولو برای

مشتاقم بدانم زمانی که سفینه

**بله شما از زمین بسیار دور هستید. اما چیزی که مرا بیشتر از تنهایی، تحت تاثیر بودن در مدار ماه ـ بخصوص زمانی که خودم تنها در مدار ماه بودم ـ قرار می داد، زمانی بود که به طرف دیگر ماه می رسیدم و از پنجره اتاقم بالا آمدن (طلوع) زمین نسبت به افق ماه را می دیدم. صحنه بسیار شگفت انگیزی بود. علاوه بر این، من نظاره گر دنیایی (زمین) خارج از آن با چشم اندازی بسیار متفاوت و به شیوه ای بسیار متفاوت از آنچه کسی تا به حال دیده بودم، بودم.

آنچه من در آنجا یافتم این بود که تعداد ستاره ها بسیار زیاد بود به گونه ای که نمی توانستم تک تک آنها را تفکیک کرده و انتخاب کنم. آنها شبیه صفحه ای از نور بودند. این موضوع برایم بسیار جذاب بود، چراکه نظرم را در مورد چگونگی فکر کردن ما در مورد گیتی تغییر داد. کهکشان راه شیری که ما جزئی از آن هستیم میلیاردها ستاره دارد و در آنجا (خارج از زمین) میلیون ها کهکشان است. وجود این همه عظمت به شما چه می گوید؟ به شما می گوید که ما به اندازه کافی در مورد آنها بزرگ فکر نمی کنیم. به نظرم تمام هدف برنامه فضایی این بود چگونگی دنیای خارج از زمین را کشف کرده و در مورد آن چیزهای بیشتری به بشر نشان داده و بیاموزد.

آیا این عظمت باعث نشد که شما احساس کوچک تر شدن کرده و در نتیجه احساس تنهایی بیشتری کنید؟

**بله. مگر می توان احساس ناچیزی نسبت به این همه عظمت داشت. اگر توانستید زمانی به پشت ماه سفر کنید، آنجاست که احساس می کنید هیچ چیز نیستید.

در آنجا چقدر مشغول بودید؟ من تصور می کنم پس از ماموریت، شما تفکر زیادی نسبت به زمین و کهکشان داشتید؟

**جالب است بدانید وقتی شما خارج از کره زمین نظاره گر همه این عظمت و عکسبرداری از آن و انجام کارهای مختلفی هستید واقعا زمانی برای فکر کردن به آنها ندارید. شما تمام آنها را به مغزتان سپرده و در بازگشت به تمام آنچه روی داده فکر می کنید.

در آنجا حدود 20 ساعت کار می کردم و فقط روزی سه، چهار ساعت می خوابیدم. بنابراین واقعا وقتی نداشتم روی صندلی نشسته و با نگاه کردن به بیرون پنجره در مورد گیتی فکر کنم یا در مورد آنچه می دیدم برای خودم فلسفه چینی کنم.

من حدس می زنم شما آدم خونگرم و صمیمی باشید اما شما می گویید که لزوما اینچنین آدمی نیستید؟

**خدمه آپولو 12 همیشه با هم دوست و صمیمی بودند. پیتر کنراد همچون برادری برای دو خدمه دیگر بود. اگر شما یکی از آنها را می دیدید انگار هر سه آنها را دیده اید چرا که آنها همیشه با هم بودند. ما درست بر عکس آنها بودیم. ما با هم آموزش می دیدیم، اما معاشرت زیادی با هم نداشتیم و فکر می کنم این موضوع از ما گروه موثرتری ساخته بود.

به نقل از جام جم آنلاین